Era unha tarde soleada en Venecia cando Antón dixo:
-Mira Simon esta tenda din que esta conpañia vendese moi boa roupa, as mellores prendas do mundo.
Simon habisa a toda a clase e a Piero, que comenta que si, que e un dos mellores comercios de venecia.
As tres rapazas, xunto con Ivan, perdense nas tendas, na terea de selecion das prendas e bestidos perfectos para Mía e para Xacobe, que estan fora esperando vendo o ir e vir de turistas na rua.
-Estou moi contento de regresar a miña casa pero tamen moi triste por deixarvos, comenta Piero.
El di que xa nos dixo todo o que necesitamos saber sobre a cidade.
El di que xa nos dixo todo o que necesitamos saber sobre a cidade.
-Foi un ano estupendo a o boso lado, o mellor da miña vida, espero que manteñades o contacto sempre. Venecia e a vosa casa- engade o rapaz emocionado.
Piero dalle unha aperta a Anton e marcha antes de comezar a chorar. Nico parao e dille:
- Tranquilo amigo, volveremos a vernos pronto xa que eu bou quedar a estudar en Italia. bou a facer un curso de cociña e teño pensado facer unha carreira profesional asiq veremosnos amenudo.
- Tranquilo amigo, volveremos a vernos pronto xa que eu bou quedar a estudar en Italia. bou a facer un curso de cociña e teño pensado facer unha carreira profesional asiq veremosnos amenudo.
- Dame envexa que teñas as cousas tan claras. eu inda non o teño decidido. non sei o que quero facer.
Piero despidese de Simon e dalle unha aperta a toda a clase marcha e isto xa e outra historia....
Piero despidese de Simon e dalle unha aperta a toda a clase marcha e isto xa e outra historia....
NO ME GUSTA NADA ES SIN SENTIDO DISKLIKE
ResponderEliminar