viernes, 11 de marzo de 2016

Serra do Courel, Galicia (Dez anos antes)

(Tes que incluir unha descrición do lugar, imaxes e facer mención á apariencia física dos personajes, se non non os podemos imaxinar. Corrixe as faltas sinaladas en negrita, suprime as repeticións e fíxate como tes que separar os parágrafos. Na túa historia ten que suceder algo que quede pendente de continuar na seguinte entrada que crees e que deixe con intriga ós que a lean.)

Hai anos recordo que no Courel fixemos unha parada para comer nunha montaña eu mais Óscar un rapaz de mediana estatura,co pelo marron e de  ollos verdes, Xacobe que era alto,forte e rubio con ollos azuis e Piero que era baiso de pelo negro e ollos marrons. Separamonos das rapazas e subimos a un sitio alto que tiña muita neve e no que abia unhas pedras. Limpamos as pedras que tiñan neve e para que non se nos enfriase o cu pusemos unhas chaquetas nas pedras.

Comezamos a comer e Óscar gritoulle as rapazas se querian un bistec que el llos tiraba a baixo.Todos comezamos a rir e Piero diso que non o fiseramos rir que senon perdia o equilibrio  e caia pola montaña a baixo. Enton comezamos a facer o parbo e el comezou a rir e esbarou e case cae pola montaña a baixo  pero amarrouxe  a unha pedra. As rapazas comezaron a berrar,pero eu mais Xacobe collimolo polos brazos e subimolo para riba outra vez e todos comezamos a rir.

Chegou a hora de marchar e os rapaces fixemos unha carreira costa abaixo pola neve e Xacobe foise tirar enriba miña, caiu e botou a rodar pola costa a baixo e botamos todos a rir e a decirlle que iso pasoulle por parvo,xa era hora dirnos enton derºrepente comezou unha tormenta de neve e tibemos que botar a correr hasta o refusio,pero cando chegamos ao refusio todos cheos de neve e mortos de frio e non faciamos mais que tremer,dimonos conta de que algo pasaba,Óscar non estava!

Cando conseguimos atopar a Óscar que estaba a tremer do frio e cheo de neve ata as orellas e a decir que tiña fome e sede,marchamos para o noso seguinte destino,Cangas onde Rodri diso que o que miráramos nesa praia era unha serea,enton todos reímonos del pero el seguia insistindo en que era unha serea e marchou mirar aver se era realmente unha serea ou non,e manu marchou  indignado e enfadado por que Rodri pensaba que existian as sereas e marchar el so a mirar se de verda era a serea ou non,eu fun detras de Manu para facer que bolbera e non marchara el so tamen pero non fixo caso e marchou de todas formas.

1 comentario: